اميرة القصر بقلم اسماعيل موسي

كنت مترمطه فى مسح البيت وهدومى كلها ميه وجسمى بيرتعش من برد الشتا إلى بينخر العضم ومراة ابويا الله يسامحها قاعده قدام البيت مستقبله شمس باهته تخللت الغيمات الرماديه وعماله تضحك من إلى رايح والى جاى عضم ضهرى مش حاسه بيه يوم تانى بايخ فى تاريخ حياتى
البائسه.
فجأه صوت مراة ابويا اختفى وعلى باب البيت وقف شاب جميل ووراه يجى خمس شبان وبنت كلهم آيه فى الجمال
لبسهم انيق جدآ بناطيل ضيقه وجزم سودة ورماديه بياقة عنق طويله بالطو طويل تحت الركبه ازرق لامع تحته قميص احمر
كوفيه لبنيه وشعر ناعم طويل ساعات كلها ماركات وكل واحد فيهم فى ايده خاتم مختلف تحس انهم مش من العالم بتاعنا

انا وقفت فى مكانى متخشبه كأنى بتفرج على فيلم أجنبى
مرآة ابويا واقفه وراهم مبلمه مش عارفه تتكلم وانا رحيتهم الجميله عملتلى دماالبنت قربت منى وانا بتفرج على جمالها وحلاوتها شعر احمر طويل اول مره اشوفه فستان متقسم عليها مفتوح من الأسفل وبنطال احمر برضه
انتى دارين البنت قالت وهى بتعاينى من فوق لتحت
قلت ايوه انا دارين حطت ايدها على راسى وطلبت منى اوطى
حدقت فى رقبنى بتركيز ثم
بصت ناحيت شاب كان متقدم عن بقية الشبان خطوه وحنت رأسها
لابأس بها ستراها واحده أخرى عندما اخضعها لحيلى
اين والدك
كلهم دخلو البيت ومراة ابويا مش عارفه تعمل ايه ولا انا كمان
والدى كان فى الغيط وجه بسرعه رحب بالضيوف الغرباء وسألهم عايزين ايه
عايزين دى نطق الشاب إلى كان واضح انه اهم واحد فيهم
سندفع مقابلها
والدى قال الصبر يابيه! عايزينها ازاى
تتجوزها يعنى
الشاب قال عايزينها بأى طريقه سندفع مقابلها وشاور لواحد فيهم طلع حقيبه مليانه فلوس ودهب وحطها قدام والدى
هل يكفى ذلك
مرآة ابويا لمحت الفلوس وكان هيغمى عليها فلوس كتير جدا رزم
وزعقت وهى بتلعب بالفلوس موافقين موافقين خدوها
والدى عنيه لمعت لما شاف الفلوس والدهب وقال هتتجوز ها يعنى يابيه
سنفعل الازم لاتقلق
والدى قال موافق
الشاب قال سنرحل الأن احضرو الفتاه وانا واقفه زى البهيمه مش عارفه حاجه
شدونى برا البيت
الفصل الثاني من هنا
تعلمت فى حياتى أننى حتى لو تأخرت
يمكننى إستعادة ذاتى فى اى وقت
برا البيت كان فيه ٣ عربيات ماركات مختلفه bm مرسيدس جاجور
الشاب قال اركبى!
البنت إلى معاهم خدتنى معاها وكانت الوحيده إلى ليها عربيه لوحدها وركبتنى جمبها
العربيات مشيت وانا قاعده مرتبكه
احنا رايحين فين
البنت قالت هتعرفى كل حاجه فى وقتها
كنت تعبانه جدا السيارات بعدت عن القريه وانا كنت تعبانه نمت نوم عميق جدا
فتحت عنيه على خبطه رقيقه على كتفى اصحى.
نزلت من العربيه معاهم كان يتقدمنا الشاب الجميل إلى إدانى معطفه
وانفتح باب قصر كبير قدامنا
دخلت منه وكان فيه حرص ان مفيش اى شخص يلمحنى عشان كده او مادخلنا القصر انحرفنا فى طرقه جانبيه فضلنا ماشين فيها لحد ما وصلنا غرفه وحمام ملحق بيها
البنت قالت خلاص مهمتكم انتهت الكل مشى وفضلت انا والبت دى
ضغطت على زرار دخل من الباب مجموعه من الفتيات كلهم انيقآت
عايزاها تبرق
خدونى من ايدى على الحمام واتغسلت زى العمود اكتر من مره
صابون زيوت عطور وحمام لشعرى
بعد كده خرجونى وكانت البنت دى مستنيانى كانت فاهمه شغلها كويس
انا مكنتش عارفه نفسى بعد ما انتهيت من المكياج
وفجأه رن تليفون البنت وسمعت كلمة جاهزه يا فندم
يلا بينا مشيت ورا البنت صعدنا سلم جانبى وصلنا الطابق التانى
البنت حذرتنى انى افتح بقى مهما حصل غير لو شاورتلى ومشينا فى طرقه طويله كان فيه شخص منتظرنا فى نهايتها
شخص غير الشباب إلى كانو معانا وكان فيه ناس كتير فى الطابق الأرضى
البنت مسكت ايدى وشدتنى ناحيته ايه رأيك
الشخص ده كان مدينا ضهره الټفت ناحيتنا وجه ابيض شعر ناعم كستنائى عيون خضره فيه كوفيه زرقه على رقبته ولابس معطف أنيق جدا شكله رقيق جدا بس فى حزن فى عنيه
الشاب مد ايده وقال تعالي معايا
فضل ماسك ايدى وانا ماشيه جنبه لحد ما نزلنا الطابق الأرضى
وسمعت صوته الحازم دى دارين خطيبتى إلى هتبقى سيدة القصر من اللحظه ديه
سرت همهمه بين الصفوف الشخص دا قال مفهوم
فيهم راجل شكله قوى كده وغاضب قال لكن يا ابنى انت متأكد من إلى هتعمله دا
الشاب قال ايوه يا عمى ومفيش نقاش فى الموضوع ده
مفهوم
المره دى
قالو مفهوم
كانو عمالين يبصولى بصات غريبه وانا عقلى فى عالم تانى
من شويه كنت بمسح البيت وضهرى هينكسر من التعب
دلوقتى فى قصر كبير لابسه هدوم جميله وشخص جنبى بيقول
دى سيدة القصر مكنتش عارفه نفسى فين حتى
مش عارفه ولا حاجه كل ده وانا متخيله انى فى حلم وان مرآة ابويا هتيجى دلوقتى تضربنى بالشبشب وتصحينى
الناس مشيت الشاب قال للبنت خديها واعملى إلى قلتلك عليه مش عايز اى أخطاء انتي شايفه بعينك الوضع عامل ازاى
البنت خدتنى معاها ورجعنا تانى على الطابق
الفصل الثالث من هنا
حينما يحين وقت الأسأله لا تحرم نفسك من شيء
فمن حقك أن تعرف الحقيقه قبل أن تتورط
____كنت ھموت وأنام وفضلت اسأل البنت