روايه متمرده عشقت كبرياءه بقلم دودو محمد

بالسلامه هو ده اللى فى ايديكم دلوقتى حاولو توفره ليه الډم 
فارس والله لو ينفع اجيبه ليه من بره اجيبه 
الدكتور برضه هياخد وقت وحاولو تشوفه اشخاص تكون الفصيله مشابهه
ليه ولو ليه حد بيحبه

اوى ياريت يجى يتكلم معاه ده هيساعده ان يتمسك بالحياه اكتر ويرجع بسرعه
باسم ازاى هو فاق
الدكتور لا لسه فى غيبوبه بس مريض الغيبوبه ده بيبقى حاسس بكل حاجه وسامع كل حاجه بس معندهوش اراده يرد عليك ويبقى رافض يرجع الحياه وفى الحاله دى بنستعين بحد بيكون قريب قوى من قلب المړيض وبنخليه يتكلم معاه ده بيدى دافع للمريض يتمسك بالحياه ويرجع علشان خاطره 
فارس شكرآ يا دكتور
الدكتور العفو ربنا يطمنكم عليه وسابهم ومشى 
فارس الحل ايه انا مستحيل هقبل ان فهد يروح مننا 
باسم سكت شويه وقال فارس انا هروح مشوار مهم بس هتأخر شويه عليك بس ان شاءالله هيجى فى مصلحة فهد 
فارس فين يعنى 
باسم مشى من غير ما يرد على فارس ركب عربيته ومشى بيها على الاسكندريه
فى فيلا فريد المنشاوى
مروه عجبك يا طنط اللى فارس بيعملو ده
سهير عمل ايه 
مروه من امبارح وانا بتصل عليه التليفون بيرن ومحدش بيرد 
سهير يمكن يا حبيبتى مشغول ولا حاجه 
مروه طب انا زهقانه دلوقتى اعمل ايه 
سهير ادخلى البسى هدومك وانا هاخدك النادى 
مروه محبتهوش كله ناس عواجيز سورى يا طنط 
سهير بغيظ والله ده اللى عندى 
مروه ايه رايك تعالى ننزل المول نعمل شوبنج 
سهير وهى بتعوج بؤقها شوبنج ماشى ادخلى البسى ويلا 
مروه ميرسى يا طنط ودخلت اوضتها
سهير بغيظ عواجيز يابنت المبقعه ماشى 
فى اوضت مروه طلعت هدوم علشان تلبسها ولسه هتقفل الدولاب شافت التليفون قالت
مروه يا خرابى انا نسيته خالص تعال احطك على الشاحن اشوفك بتاع مين 
ومسكت التليفون وحطته على الشاحن وشويه وفتحته وجابت الصور لاقت صور مليكه لوحدها ومع اخواتها
مروه ههههههه هو انت طلعت بتاع السنيوره حلو اوى الحظ تملى معايه خليك اكيد هيبقى ليك نفعه معايا 
وسابته على الشاحن ودخلت الحمام اخدت شاور وطلعت لبست هدومها وحطت الميكاب وخرجت وكانت سهير جهزت ونزلو الاتنين وركبو العربيه وراحو على المول 
فى شقة اسر 
كانت مليكه قعده فى اوضتها ودموعها على خدها دخلت ليها فايزه 
مليكه مسحت دموعها وقالت تعالى يا ماما 
فايزه قاعده لوحدك ليه 
مليكه ولا حاجه مصدعه شويه وقولت انام 
فايزه مالك يا مليكه من يوم ما ظهر اللى ما يتسمى فى حياتك وانتى بقيتى علطول حزينه ودبلانه فين مليكه بنتى اللى ضحكتها كانت بتملى المكان فين مليكه اللى كلها نشاط وحيويه ارجعى يا مليكه ارجعى زى الاول علشان خاطر قلب امك اللى موجوع علشانك 
فايزه بصى انا مش هسألك ايه حصل ما بينك وبين جوزك بس هقولك كلمتين اوعى تفرطى فى كرامتك علشان خاطر اى حد حتى لو الحد ده روحك فيه علشان لو فرطى فيها مره عمرك ما هتعرفى تحافظى عليها تانى 
مليكه بدموع مش بأيديه يا ماما
فايزه انتى حبيتى جوزك 
مليكه سكتت
فايزه مش عيب انك تحبى جوزك بس خليكى عارفه ان الراجل فى ايده يخلى مراته ملكه متوجه على عرشه والضحكه متفارقش وشها 
مليكه حاضر يا ماما وانتى من اهله 
وخرجت فايزه من الاوضه وقامت مليكه اتوضت وصلت صلاة الاستخاره
وقامت ولسه هتنام سمعت جرس الباب 
مليكه بأستغراب ده مين اللى هيجى فى الوقت ده 
وقامت بسرعه من على السرير وخرجت من اوضتها وقالت 
مليكه باسم 
باسم ايوه يا مليكه باسم انا قولت اكيد هلاقيكى هنا 
مليكه طب اتفضل 
ودخل باسم وقفلت مها الباب 
باسم مليكه انا عايزك فى كلمتين ممكن 
مها طب عن اذنكم تشرب ايه 
باسم لا شكرآ
مها خرجت وسابتهم لوحدهم 
مليكه انت عرفت عنوان البيت ازاى 
باسم دى حاجه سهلا مش قبل كده فهد جه ليكى هنا هو كان قايل ليا على العنوان 
مليكه لو سمحت يا باسم لو جاى تتكلم معايه بخصوص صاحبك يبقى بلاش احسن 
باسم ايوه بخصوص صاحبى وهتسمعينى للاخر 
مليكه مش عايزه اسمع اى حاجه تخصه وياريت تخليه يطلقنى 
باسم لا يا مليكه انتى هتسمعينى وبسرعه علشان مفيش وقت 
مليكه 
باسم كمل كلامه وقال انتى فاكره البنت اللى حكايتلك عليها وقولتلك بسببها فهد اتغير للاوحش وبقى قاسى كده 
مليكه ايوه 
باسم البنت دى يا مليكه تبقى مروه 
مليكه پصدمه ايه مروه 
باسم للاسف 
مليكه وازاى مرات اخوه انا مش فاهمه حاجه 
باسم انا هفهمك فارس اتعرف واتجوز مروه وهو مسافر ولما كان بينزل اجازات مكنتش مروه بتنزل معاه ومكنش حد يعرف مرات فارس لحد يوم فرحكم رجع فارس مصر علشان يحضر الفرح ويعمل مفاجئه لفهد وجاب مراته معاه اللى هى مروه طبعآ فهد اول ما شفها اټصدم حبيبته القديمه دلوقتى مرات اخوه وهو مكنش يهمه انها متجوزه ولا لا لان فهد بيحبك انتى وبيكرها بس كل الصدمه فى انها مرات اخوه مروه مش سهله وفهد كان عارف ومتأكد ان هى مش هتسكت وهتخرب ليكم حياتكم وهى قالت ليه كده قالت ان هى عايزه ليها 
مليكه پصدمه طب ازاى وهى مرات اخوه 
مليكه ياباسم انا شيفاهم